Sztuka Szekspira "Henryk VIII czyli wszystko to prawda" nie jest sztuką o królu Henryku. Jest sztuką o ludzkiej pysze, o namiętności w dążeniu do wła­dzy i bogactw. Główną postacią tego szekspirowskiego traktatu jest Kardynał Wolsey najbliższy doradca i zausznik króla. "Hen­ryk VIII" jest przypowieścią, dzi­siaj już brzmi jak baśń dla do­rosłych, której morał nie jest oczywisty. Upadek Wolseya nie jest bowiem prostym zadośću­czynieniem etycznej normie, iż zło zostaje ukarane. Kardynał w końcowym monologu otwiera się jako człowiek, jego pycha jest wyższa ponad upadek, jest prze­konany, że spotyka go zwykły los tego który musiał służyć ko­muś wyższemu, a to co się zda­rzyło, to szczególny przypadek niesprawiedliwości. Teatr jaki nam proponuje wy­stawiając "Henryka VIII" Jerzy Goliński, nie jest teatrem szek­spirowskim. Jest teatrem atrybu­tów a nie żywych ludzi, świata ludzkiego, którego pełnia obrazu i wielkość metafory s