Nieudane powstanie Hawajczy­ków przeciw Amerykanom w 1895 roku posłużyło librecistom "Kwia­tu Hawajów" jako punkt wyjścia, jako pretekst zaledwie. Dramatyczne wydarzenie zamie­nili oni na banalne - jak to zazwyczaj w operetce-libretto. Całości miała nadać sens dopiero mu­zyka Paula Abrahama, węgierskiego kompozytora zamieszkałego w Berlinie, gdzie oprócz "Kwiatu Hawajów" stworzył on jeszcze "Bal w Savoyu", które to operetki, wraz ze skomponowaną wcześniej w Budapeszcie "Wiktorią i jej hu­zarem", przyniosły sławę kompo­zytorowi. Do tego gatunku muzycznego wprowadził on styl rewiowy oraz amerykańskie rytmy jazzowe, co wówczas, na początku lat trzydziestych, było czymś nowym w operetce europej­skiej. W rezultacie powstała rzecz barwna muzycznie i wizualnie, ja­ko że umieszczenie akcji na Hawajach dawało okazję do ukaza­nia bajecznie kolorowych strojów, kusych, lecz ukwieconych wieńca­mi i girlandami. Takie właśnie widowisko "wy­czarowali"