Polska prapremiera "gangsterskiej ballady" z końca lat dwudziestych. Rzecz z warsztatu Bertolta Brechta. Nazwisko autorki Dorothy Lane jest pseudonimem, być może samego mistrza. W każdym razie sam Brecht napisał do tej sztuczki songi, a muzykę skomponował słynny Kurt Weill (ten od Mackie Majchra!). Tłumaczenie Witek-Swinarskiej, teksty piosenek Osieckiej i Jareckiego, aranż Mundkowskiego, a reżyseria Zygmunta Hübnera przy współpracy Marty Stebnickiej. Grają pełna wdzięku Anna Seniuk na zmianę z Romaną Próchnicką, Stebnicka, Bossak, Pieczka, Filipski, Jastrzębski i inni. Zrobione trochę pod stary film. Dużo groteski i humoru. Wdechowe melodie. (Stary Teatr)
Źródło:
Materiał nadesłany
"Przekrój" nr 2
Data:
17.03.1966