"Tangen" w reż. Łukasza Witt-Michałowskiego w Teatrze im. Witkiewicza w Zakopanem. Pisze Agnieszka Olczyk w Didaskaliach.

Andrzej Tangen (imię i nazwisko wymyślone przez niego samego). Dziennikarz, żyjący na skraju nędzy, gdzieś w ubogiej dzielnicy Chrystianii (Oslo). Niespełniony literat, ma wysokie mniemanie o sobie i szeroki gest. Potrafi po kilku dniach głodowania rozdać innym żebrakom cudem zdobyte pieniądze nie z litości i szlachetnego serca, ale po to, aby poczuć się "panem". Obraża się, gdy inni proponują mu pomoc. Ma swoje, często niezrozumiałe, zasady i dąży do własnych, niedościgłych ideałów. Żyje od literackiego natchnienia do natchnienia, często samym tylko natchnieniem. Nędza oraz niezaspokojenie zawodowych ambicji mieszają mu zmysły i spychają na społeczne dno. Napisany sto dwadzieścia lat temu "Głód" można uznać za naturalistyczne studium biedy (powieść zawiera wątki autobiograficzne Hamsun kilka lat tułał się po świecie, podejmując się wielu zajęć i cierpiąc dotkliwą biedę). Jednocześnie jednak bohater "Głodu" nie jest żebrakiem, kt�