"Hamleta nie można grać w całości, bo trwałby blisko sześć godzin. Trzeba wybierać, trzeba skracać i ciąć. Można grać tylko jednego z Hamletów, którzy są w tej arcysztuce. Będzie to zawsze Hamlet uboższy od Szekspirowskiego, ale może to być również Hamlet bogatszy o naszą współczesność. Może wolałbym powiedzieć raczej: musi". Tak pisał przed trzydziestu laty prof. Jan Kott i ta refleksja, najbardziej odkrywczego wśród pol­skich szekspirologów, mimo upływu czasu, pozostaje nadal ak­tualna, a co więcej: inspirująca. "Hamlet", którego premierę dał przed kilku dniami Teatr Dramatyczny trwa zaledwie dwie i pół godziny. Skróty są tak brutalne, że z monologu Hamleta zostaje jedynie kilkanaście słów. Ale jest to niewątpliwie "Hamlet" wzbo­gacony o doświadczenia współ­czesności. Szczególne, posępne, lecz wciąż bliskie naszej codzien­ności. Ażeby dobrze wyjaśnić o co idzie, trzeba uważnie przyjrzeć się obsadzie. Role Ducha, u