Eliot nazwał Hamleta Moną Lizą literatury. Trudno trafniej. Hamlet stał się jedną z tych postaci dramatycznych, które jak król Edyp, Don Kichot czy Faust wiodą w naszej kulturze żywot mityczny, albowiem najprzenikliwiej wyrażają tragizm ludzkiego losu. Jednakże w tym panteonie archetypów, które oderwały się od literatury Hamlet jawi się jako persona najbardziej tajemnicza i niepokojąca. Najbardziej nieokreślona. Stąd jest tylu Hamletów ile wybitnych inscenizacji tego dramatu. Filozoficzna i psychologiczna esencja tragedii Hamleta jest niedocieczona do końca. Jest uniwersalnym polem wyobraźni ludzkiej, które w każdej epoce zaludnia się coraz to innymi Hamletami. Królewicz duński nie odkrywa przed nami całej prawdy swego wnętrza. Nie nazwaną istotę swej tajemnicy zabiera do grobu: "Mógłbym ja, gdybym miał czas, wiele rzeczy powiedzieć, ale śmierć, ten srogi kapral, stoi nade mną. (...) Reszta jest milczeniem". Stąd "Hamlet" tak bardzo prowo