1. HAMLET jest w każdym z nas. Kiedy mierziły mnie niesprawiedliwość i okrucieństwo ludzi, kiedy przerażało mnie to nieobliczalne co tkwi w każdym z nas i każdego z nas dosięgnie, kie­dy widziałam, jak urąga się cnocie i jak hołubi nikczemność - wracałam do "Hamle­ta"; jest to lektura na całe życie - i obok "Fausta", któ­ry jest całą filozofią ludzko­ści, "Hamlet" i "Lir" Szekspi­ra są ostateczną głębią jej przeżyć, głębią bez dna. Nic więcej już nie można o czło­wieku powiedzieć - "reszta jest milczeniem". Jak niecierpliwie czeka się na godzinę otwarcia teatru, jak przychodzi się tam w ostat­niej chwili, jak mocno bije serce w minutach i sekun­dach poprzedzających odsło­nięcie kurtyny! Czy usłyszę ze sceny to, co słyszałam w sobie czytając "Hamleta"? Ale nie, to zbyt szalone pragnienie - gdyż ani Szekspir, ani ten, kto pragnie go ukazać na sce­nie, nie mogą powiedzieć wszystkiego do końca. Dz