Zgodnie z tradycją aby inaugurację sezonu otworzyć operą moniuszkowską, wystawił Teatr Wielki "Halkę", po raz pierwszy po wojnie. Pre­miera ta przypadając na okres 75 roczni­cy śmierci Stanisława Moniuszki łączy się jednocześnie ze stuleciem pierwsze­go wykonania "Halki", które odbyło się w Wilnie bez kulis teatralnych i rozgrywania akcji a jedynie na estra­dzie w formie koncertowej, siłami skromnych miejscowych amatorów. Pierwotna wersja dwuaktowej opery ludowej była znacznie krótsza i roz­budowaną została do wersji dzisiej­szej dopiero w 10 lat potem, gdy po wielu trudach i zmaganiach (taki to już los odwieczny naszych kompozy­torów) udało się Moniuszce wystawić swe dzieło na scenie Opery Warszaw­skiej. Wówczas dopiero po dodaniu baletu a więc tańczony polonez, ma­zur, tańce góralskie oraz dokomponowaniu również niektórych części wo­kalnych (m. in. obie sławne arie: "Szumią jodły" oraz "Gdyby rannym słonkiem") uświęciła się tra