Współcze­śnie napisana sztuka sce­narzysty tele­wizyjnego i filmowego Macieja Pisuka w groteskowej formie wra­ca do czasów stalinowskich. Rzecz dzieje się w Moskwie i okolicach, w latach przedwo­jennych. Odpoczywający na daczy Stalin, w towarzystwie Kaganowicza i Mołotowa, po obfi­tej i suto zakrapianej kolacji ob­serwuje rozgwieżdżone niebo. Wymienia kolejne gwiazdy i planety, brutalnie przypomina­jąc przy tym swym towarzy­szom, czym jest i na czym pole­ga układ słoneczny - metafora aż nazbyt oczywista. Lecz jednej z gwiazd Stalin nie pamięta - dzwoni więc z pytaniem do obserwatorium astronomicz­nego w Moskwie. Cóż z tego, skoro ostatnie czystki przetrze­biły niemal całkowicie kadrę naukową placówki, jej tymcza­sowym dyrektorem został oficer NKWD Stiepaszyn, a jego po­mocnikiem - tępawy Stiopa. Obaj o gwiazdach nie mają zie­lonego pojęcia. Ale Stalin pra­gnie wiedzieć, więc nazwę ta­jemniczej gwiazdy trzeba na­tychmiast ustalić. Stiepa