Sztuka ta, napisana specjalnie dla TV, odwołuje się do przeżyć i doświadczeń szerokiego kręgu odbiorców średniego i starszego pokolenia. Akcja jej rozgrywa się w zimowe miesiące 1945 roku, na terenach zajętych jeszcze przez wojska hitlerowskie. Był to okres szczególny, w którym nadziei na wyzwolenie, na nowe życie towarzyszyły tragiczne doświadczenia, straszliwy ciężar lat okupacji. Z doświadczeń tych i przeżyć wyzwolić się było bardzo trudno. Zbyt silnie podważyły one wiarę w sens działania, w podstawowe wartości. W takiej właśnie sytuacji jest główna bohaterka sztuki, Natalia. Po upadku powstania warszawskiego schroniła się z matką w małej, ukrytej wśród śniegów i lasów wiosce. Nie może wyzwolić się spod ciężaru wspomnień. Zadaje sobie pytania: jak po tym wszystkim można dalej żyć i jak żyć się powinno. Czy jest w ogóle możliwe odbudowanie najprostszych, najbardziej podstawowych ludzkich wartości. Nawet dzień wyzwolenia ni