Teatr Ósmego Dnia powstał w Po­znaniu w latach 70. Teatr im. Stanisła­wa Ignacego Witkiewicza założył w Za­kopanem Andrzej Dziuk w 1983 r. Po­zornie teatrów tych nie łączy żadna więź artystyczna. Pierwszy przemawiał językiem ogól­noludzkiej metafory i brał na warsztat aktualne problemy polityczne, odpo­wiednio je retuszując i kamuflując. Mi­strzem drugiego został słynny "mahatma Witkac". Proponowana przez niego "czysta forma" stała się wzorcem po­szukiwań teatralnych podtatrzańskich artystów. Konwencja moralitetu i jar­marczna buda posłużyły za formalne rozwiązanie. Gdy te pozornie odlegle od siebie zespoły wystąpiły ostatnio w Krakowie, okazało się (ku zdziwie­niu widzów), że coś je łączy. Oprócz tzw. opozycji względem teatru profe­sjonalnego czy teatrów wielkich miast połączyło je podobieństwo tematyczne, widoczna w "Dr. Faustusie" Christophera Marlowe`a i w autorskim spek­taklu "Sabat" walka sił nieczystych i diabelskich mo