"Filoktet" w reż. Barbary Wysockiej z Teatru Polskiego we Wrocławiu na 33. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. Pisze Marek Kubiak w serwisie Teatr dla Was.

"Filoktet", Teatru Polskiego we Wrocławiu, to idealny dowód na to, jak plastycznym i uniwersalnym gatunkiem może być dramat antyczny. Taki ponadczasowy środek wyrazu powszechnego użycia oddaje w ręce widzów Barbara Wysocka, zręcznie wykorzystując klasyczny tekst do przekazywania prawdy o ludzkiej naturze. Ascetyczna oprawa spektaklu przydaje tej inscenizacji atrakcyjności i otwiera pole dla popisu czterem aktorom; kiedy bowiem pozbędziemy się wszelkich zbędnych ozdobników i rekwizytów okazuje się wreszcie, że to konstrukcje poszczególnych ról oraz interakcje między bohaterami dramatu wypełniają tę całkiem sporą przestrzeń sceniczną. Funkcję chóru spełnia tutaj jedna postać, a towarzysząca niemal każdej scenie gitara elektryczna i jej sterujące amplitudą emocji dźwięki, stanowią jednocześnie bezsłowny komentarz do tego, co się dzieje na scenie. Najciekawszy jednak przewrotny zabieg dramaturgiczny w "Filoktecie" to odbrązowienie mitycznych