Nie tak dawno utyskiwałem w tym miejscu na teatr telewi­zyjny, zarzucając mu szablonowość repertuaru i pewną konwencjonalność rozwiązań insceni­zacyjnych. Gwoli wszakże spra­wiedliwości stwierdzić trzeba, iż coś się w teatrze TV zmienia na ciekawsze. Przykładem może być ostatnie przedstawienie gogolowskiego "Rewizora", w reżyserii Je­rzego {#os#1295}Gruzy{/#}. Przygotowywano ten spektakl długo i starannie, w re­zultacie otrzymaliśmy interesujący przekaz sceniczny, wyłamujący się konsekwentnie z dotychczasowej tradycji wystawiania tej popular­nej sztuki. Gruza przekroczył w "Rewizo­rze" kuszące zazwyczaj granice farsy, operującej korowodem kary­katuralnych postaci, voltami sytuacyjnego komizmu. Ukazał natomiast groźną, drapieżną komedię, w której obnaża się przede wszyst­kim mechanizmy rządzące świat­kiem Horodniczego. Bohaterowie tego światka są oczywiście śmiesz­ni, chwilami nawet zabawni, ale nie są to cechy nadrzędne i domi­