1. W moim przekonaniu nie można rzetelnie omówić stosunku Grotowskiego do Brechta bez przedstawienia relacji twórcy Teatru Laboratorium z Konradem Swinarskim. Na temat tej relacji istnieje bezpośrednie, a właściwie nieznane świadectwo. Jesienią roku 1972 krakowskie Wydawnictwo Literackie opublikowało moją książkę Teatr Dionizosa. Romantyzm we współczesnym teatrze polskim, w której zestawiłem ze sobą twórczość obu artystów. Po jej ukazaniu się Krzysztof Miklaszewski, ówczesny kierownik Redakcji Literatury i Dramatu Ośrodka Telewizyjnego w Krakowie, wymarzył sobie, aby doszło do dwugłosu Konrad Swinarski - Jerzy Grotowski. Zapytał mnie, co o tym myślę. Odpowiedziałem: "Nie sądzę, by Grotowski zgodził się, ale spróbuj. Nie masz nic do stracenia. Najwyżej odmówi". Tak się też stało. Grotowski odmówił, wysyłając wcześniej następujący telegram: "Bardzo się cieszę, że zamierzacie poświęcić program książce Osińskiego. Gorąco dziękuj