Anna Smolar, reżyserując pierwszy w historii Starego Teatru w Krakowie spektakl dla dzieci, wybrała opowieść o Kopciuszku autorstwa Joela Pommerata. W spektaklu, zrealizowanym na podstawie przepisanej przez francuskiego dramatopisarza baśni zachowany zostaje schemat fabularny: młoda dziewczyna przeprowadza się z ojcem-wdowcem do jego przyszłej żony, która mieszka w domu z dwiema córkami; dziewczyna zostaje służącą w domu macochy; książę wydaje przyjęcie, na które zaprasza rodzinę Kopciuszka; pojawia się pomocna wróżka; książę odnajduję dziewczynę dzięki butowi. Baśń jest jednak zmieniona, autor, a w ślad za nim reżyserka prowadzą jawną grę z oryginałem, a także z wyobrażeniami i przyzwyczajeniami widzów, którzy znają przecież wiele wersji Kopciuszka. Przesunięcia w stosunku do tradycyjnej wersji Kopciuszka związane są przede wszystkim ze zmianą charakteru głównych bohaterów, próbą redefinicji baśniowego happy endu, a także relacj
Źródło:
Materiał nadesłany
Didaskalia Gazeta Teatralna, Nr 139/140