"Biedny Ja, suka i jej nowy koleś" w reż. Piotra Jędrzejasa, koprodukcja Teatru Ludowego w Krakowie i Stowarzyszenia Teatralnego N50 w Zabrzu. Pisze Alicja Pawlikowska w portalu Art. Papier.

Od kilku lat z rosnącym zainteresowaniem przyglądam się zmaganiom młodych reżyserów z polską, równie młodą dramaturgią. Spotkanie ze współczesnym tekstem teatralnym to spore wyzwanie i to z kilku powodów. Po pierwsze, coraz częściej posługują się one językiem publicystyki i mediów, a coraz rzadziej odnaleźć w nich można głęboka refleksję nad tym, co jednocześnie jest współczesne i pozaczasowe. Często czyta się je jak filmowe scenariusze, nacechowane brakiem pokory wobec języka sceny i teatru w ogóle. Dobrze, że wśród współczesnych dramatów można odnaleźć także takie, których autorzy świadomie czerpią z teatralnej konwencji i za jej pośrednictwem zabierają głos w dyskusji o współczesności. Jednym z takich tekstów jest sztuka Michała Walczaka "Biedny Ja, Suka i Jej Nowy Koleś". Opowieść o trójce postaci, budujących własną historię i napełnionych pragnieniem zaistnienia w świecie, jest zarazem metaforą procesu, który pro