Muzyka w procesie powstawania spektaklu, jak i w samym przedstawieniu, jest poważnym partnerem - energią, która pomaga przetransponować fizyczność sceny w metafizykę. Służy budowaniu przestrzeni między ludźmi albo ją dekonstruuje. Kiedy przestrzeń przedstawienia staje się harmonią, nie postrzegamy muzyki jako elementu dodanego. Staje się tożsama z przestrzenią. Przy pomocy muzyki można manipulować powoływaną przestrzenią - uwodzić! Można grać muzyką jak piłką, wyobcowując ze stwarzanego porządku. W teatrze inspirowanym literaturą dramatyczną ów porządek rozpoczyna się w chwili czytania utworu na głos. Proces ten można porównać do czytania partytury muzycznej. Aktor obcy sobie tekst przyjmuje jako swój i stwarza jako własny, staje się instrumentem i instrumentalistą w jednej osobie. W utworach dramatycznych często precyzyjnie zapisane są brzemienia postaci. Kiedy udaje się zbudować obsadę zgodnie z zapisem wtedy odsłania się przestr
Tytuł oryginalny
Gra w muzykę
Źródło:
Materiał nadesłany
Teatr nr 9