I Festiwal Oper Kameralnych XX i XXI wieku w Warszawie. Pisze Bartosz Kamiński w Ruchu Muzycznym.

Warszawska Opera Kameralna postanowiła uczcić jubileusz 50-lecia Festiwalem Oper Kameralnych XX i XXI wieku, przypominając że - chociaż maleńki teatr przy al. Solidarności kojarzy się miłośnikom opery przede wszystkim z muzyką Mozarta, Rossiniego i czasów baroku - dyrektor Stefan Sutkowski od początku jej działalności starał się trzymać rękę na pulsie współczesności - czy to zamawiając opery u polskich kompozytorów, czy to sięgając po dzieła minionego wieku, które nie były przedtem przedstawione na polskiej scenie albo pojawiają się na niej nader rzadko. Przykładem prekursorskich ambicji, które przyświecają Warszawskiej Operze Kameralnej może być najwcześniejszy chronologicznie utwór na Festiwalu - Jenufa Janaczka, wystawiona tu siedem lat temu w pierwotnej wersji z 1904 roku, zrekonstruowanej pod koniec XX wieku. Współczesny repertuar WOK (na jubileuszowy przegląd złożyła się zaledwie jego część) jest oczywiście emanacją gustu dy