- To nie miasto Warszawa zniszczyło Teatr Żydowski, to nie Ministerstwo Kultury. To nasi bracia zniszczyli. Dziedzictwo żydowskie zostało sprzedane. W miejscu, gdzie tętniło życie, gdzie stał teatr, teraz jest parking - mówi Gołda Tencer, aktorka i dyrektorka Teatru Żydowskiego w Warszawie w rozmowie z Magdaleną Rigamonti w Gazecie Prawnej.

Mieszka pani w samym środku dawnego getta. - Nie wyglądam przez okno. Mam to w sobie. Co? - Pamięć. Pani jest pierwszym powojennym pokoleniem. - Które w pewnym sensie doświadczyło Holokaustu. Odziedziczyła pani traumę? - Nie umiałam tego nazwać, ale skoro dziedziczymy życie, to i dziedziczymy traumę. Urodziłam się po wojnie, ale mam w sobie gen wojny, gen Holokaustu. Myślę, że on jest w całym powojennym pokoleniu. Myślę, że przechodzi też na trzecie, na takich ludzi, jak mój syn, urodzony w 1985 r. Wie pani, co mi się w dzieciństwie najczęściej śniło? To, że gonią mnie Niemcy. Mojemu bratu też. Potem się okazało, że innym dzieciom też. A przecież wojnę znaliśmy tylko z opowieści i to przecież nie od taty, bo on nic nie mówił. Przychodził z pracy, ze swojego warsztatu, w którym robił damskie torebki, i się zawieszał, patrzył w dal takim tępym, niewidzącym wzrokiem. To wystarczyło. Wiedzieliśmy z bratem, że coś