"Głupi Jakub" (1910) należy do czołowych utworów Tadeusza Rittnera (1873-1921), jednego z najwybitniejszych naszych dramatopisarzy początku XX wieku, autora znanych "Wilków w nocy", "W małym domku", "Lata". "Głupi Jakub" ma bogatą tradycję sceniczną, przy czym sztuka zawsze była przedmiotem wielu dyskusji. Chodziło w nich głównie o to, czy tytuł należy odczytywać jako ironiczny cudzysłów autora, a i cały utwór traktować jako ironiczną i gorzką wprawdzie, ale przecież komedię, czy też ważniejsze, decydujące są w nim sprawy i problemy, które przywykliśmy traktować w kategoriach moralistyki. A może to po prostu wspaniałe studium charakterów? Tradycja sceniczna przekazuje nam różne odczytania "Głupiego Jakuba", które mieszczą się w granicach wyznaczonych tymi trzema stanowiskami. W praktyce teatralnej trzeba tu po prostu odpowiedzieć na pytanie, kto jest głównym bohaterem sztuki. W inscenizacji Jana Świderskiego, która podkreśla przede wszy