Wystawienie "Dziadów" nie jest rzeczą łatwą ani prostą. Wysiłek teatru musi być szczególny, tak jak szczególne jest to dzieło Mickiewicza. "Dziady" jako forma dramatyczna stanowią unikat. Gdy w znanych historycznie typach formy dramatycznej (jak dramat antyczny, dramat nowożytny z okresu klasycyzmu francuskiego lub dramat szekspirowski) możliwe jest powtarzanie się w obrębie każdego z tych typów, tak różnych w stosunku do siebie, indywidualnych egzemplarzy typu, "Dziady" jako forma dramatyczna są niepowtarzalne, tworzą typ same dla siebie. Słowacki pisząc "Kordiana" pod niewątpliwym wpływem Mickiewicza, nie potrafił i nie mógł, choć nie brakło mu talentu, powtórzyć indywidualnego egzemplarza typu "Dziadów", lecz stworzył odrębny typ - unikat. Nie tak dawno jeszcze panowało przeświadczenie, klasyfikujące dramaty na sceniczne i niesceniczne. Dzisiaj nie wyobrażamy sobie dramatu, tzn. - biorąc najogólniej - utworu l
Tytuł oryginalny
Głos w dyskusji o "Dziadach"
Źródło:
Materiał nadesłany
Teatr Nr 9