"Wiara, nadzieja, miłość" w reż. Grażyny Kani w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pisze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczpospolitej.

Ödön von Horváth miał zaledwie 37 lat, gdy na rok przed wybuchem II wojny światowej zerwany przez wiatr konar kasztanowca położył kres jego życiu. Stało się to w Paryżu, bo pisarz często zmieniał adresy, odkąd Cyganka przepowiedziała mu gwałtowną śmierć. Jego krótki acz dramatyczny żywot był jednym z wątków sztuki "Opowieści Hollywoodu" Christophera Hamptona. Von Horváth mówił o sobie, że jest przedstawicielem "typowej mieszaniny staroaustriacko-węgierskiej". Z jego tekstów (m. in. "Opowieści Lasku Wiedeńskiego", "Don Juan wraca z wojny", "Nieznajoma z Sekwany") przebija społecznikowskie zacięcie. Piętnował znieczulicę toczącą strasznych mieszczan świata Zachodu, stronnicze i niesprawiedliwe sądownictwo, iluzoryczność państwowych form opieki nad obywatelem, który znalazł się w potrzebie. "Wiarę, nadzieję, miłość" napisał z inspiracji reportera sądowego Lukasa Kristla, który w 1932 r. zwrócił mu uwagę na sprawę młodej s