"W.B" w reż. Jacka Jabrzyka z Teatru im. Jaracza w Olsztynie i "Przebudzenie wiosny" w reż. Wiktora Rubina z Teatru Polskiego w Bydgoszczy na festiwalu Genius Loci w Nowej Hucie. Pisze Monika Kwaśniewska z Nowej Siły Krytycznej.

Tym razem na festiwalu Genius Loci jednego wieczoru można było obejrzeć nie jeden, a dwa spektakle: "W.B." w reżyserii Jacka Jabrzyka z Teatru im. Jaracza w Olsztynie i "Przebudzenie wiosny" w reżyserii Wiktora Rubina z Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Oba były próbą współczesnej interpretacji "Przebudzenia się wiosny" Franka Wedekinda. Dramat ten brzmi dziś nieco anachronicznie - nikt już bowiem nie może narzekać na brak świadomości seksualnej młodzieży. Wręcz przeciwnie - wiedza młodych ludzi na ten temat jest nieraz szokująca. W udawanie, że jest inaczej mogą się bawić politycy - w teatrze taka ściema nie przejdzie. Wydaje się, że twórcy obu spektakli doskonale zdawali sobie z tego sprawę. O ile jednak twórcy "W.B." nie do końca poradzili sobie z postawionym przed sobą wyzwaniem, tak "Przebudzenie wiosny" okazało się fenomenem odświeżającym dramat w sposób błyskotliwy, zaskakujący i przede wszystkim poruszający. Problemem olsztyńskiego prze