Teatr Miejski im. Witolda Gombrowicza w Gdyni ma zaszczyt poinformować, że 5 października 2024 dwoje aktorów naszego Teatru: Elżbieta Mrozińska i Bogdan Smagacki, rolami w spektaklu „Niewolnice z Pipidówki” świętować będą jubileusze 35-lecia pracy artystycznej. Niech Wasze święto będzie wspaniałe. Niech spełnią się Wasze życzenia. Niech wszystkie reflektory świecą na Was! W dniu Waszego Święta bądźcie razem ze swoją widownią. Świętujemy i radujemy się z Wami!
fot. mat. teatru
Elżbieta Mrozińska
Od połowy lat 90. aktorka Teatru Miejskiego w Gdyni. Obdarzona niezwykłym głosem, temperamentem i wrażliwością. Oryginalna, wybitna aktorka, która powołała do życia wiele godnych zapamiętania kreacji, czasem ról głównych, czasem epizodycznych, w których „kradła” dla siebie całą publiczność. Tak było m.in. w miniaturze Rebeka w Słodkich latach 20., 30. …. Zawładnęła też publicznością monodramem Na krawędzi życia Gao Xingjian’ga, rolą Hipolity w Śnie nocy letniej Szekspira, Benitą w Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich Frasera, Wilhelminą w Mistrzu Piotrze Pathelin, Markizą de Merteuil w Niebezpiecznych związkach Hamptona, Marią w Woyzecku Büchnera, czy Véronique Houllié w Bogu mordu Rezy. Niezapomnianą, przyprawiającą widzów o niepohamowane salwy śmiechu była jej Cruella de Mon w 101 dalmatyńczykach. W bardzo mocnej, wręcz oskarowej roli, czy raczej trzech rolach, i to męskich, obsadził ją Andrzej Bubień w Braciach K. na podstawie Dostojewskiego. Diabeł - Rakitin – Smierdiakow i drobna Elżbieta Mrozińska scalająca ich wszystkich w jedną postać Zła Absolutnego, panoszącego się w świecie, w którym zwątpiono w Boga. Za tę kreację znalazła się w znakomitym gronie artystów wyróżnionych przez miesięcznik TEATR pod hasłem "Najlepszy, najlepsza, najlepsi". Niezwykła w tytułowej roli Joanny Kastylijskiej, obłąkanej, hiszpańskiej władczyni w Joannie Szalonej; Królowej Jolanty Janiczak. W 2015 roku przypadła jej w udziale Nagroda Prezydenta Gdyni za rolę Molly w Żółtej łodzi podwodnej w reżyserii Krzysztofa Babickiego, Wiedźmy w Śnieżce i krasnoludkach w reżyserii Krzysztofa Babickiego i Gaździny w Historii filozofii po góralsku w reżyserii Bogdana Cioska. Serdecznie zapraszamy na spotkanie z Carmelą, którą tworzy w spektaklu Cafe Luna, Anna Burzyńska napisała tę rolę specjalnie dla Elżbiety i z zupełnie odmienną postacią – Babką Prababką Sofią Antonowną w Kursku Pawła Huellego. Jak nikt inny potrafi inspirować autorów sztuk! Spektakle grane na Scenie Letniej w Orłowie: Osiecka. Archipelagi, w którym występuje jako Podróżniczka i Magda, Marlena Dietrich. Iluzje gdzie kreuje postać Edith Piaf oraz Przybora. Kabaret metapsychiczny w którym graCzarną Damę i Latającą Ciotkę Zuzannę ukazują jej mistrzowską ekspresję wokalną i ogromny talent do interpretacji tzw. piosenki aktorskiej. Za to w „Na Waleta! jej Krystyna-duszka tej nieznanej pokazuje rubaszną twarz tragicznej bohaterki. Jako Ignasia Chudzina w Śnie nocy letniej bawi publiczność swą skromnością i nieśmiałością, za to w Umrzeć ze śmiechu jej dojrzała i „zawiana” Lena swą bezpośredniością. Hipochondryczna Katarzyna, żona burmistrza w Niewolnicach z Pipidówki to rola, którą możecie Państwo właśnie oklaskiwać. Ogromna klasa, takt, doświadczenie i rzemiosło pozwalają Elżbiecie Mrozińskiej tworzyć role przezabawnych i jednocześnie wiarygodnych bohaterek.
fot. mat. teatru
Bogdan Smagacki
Od 1991 roku aktor naszego teatru. W tym okresie stworzył wiele wybitnych kreacji. Dowiódł, że znakomicie się sprawdza zarówno w rolach tragicznych, jak i komediowych. Miauczyński w Dniu świra, Boczek w Dyzmie, Santini w Plotce, Sanczo Pansaw Don Kichocie, Francois Pignon w Kolacji dla głupca, Pedro w Tangu Piazzolla, Michel Houilé w Bogu mordu, Kretynik w Bogu Woody’ego Allena, Argan w Chorym z urojenia to tylko niektóre z jego, w większości, głównych ról, którymi cieszył widzów naszego teatru. Stosując oszczędne, ale bardzo sugestywne środki aktorskie, za każdym razem z imponującą wprawą kreuje postać godną najwyższego uznania, co w komedii nie jest wcale takie proste. Ponadto, obdarzony wspaniałym głosem, często bywa obsadzany również w rolach wymagających umiejętności wokalnych (np. w wieczorach kabaretowych Marka Pacuły, Niespodziewanym końcu lata, w Tangu Piazzolla, Słodkich latach 20., 30…., jako Adam Bardziej w Być jak Krzysztof Krawczyk, czy Wojtek w Jesteśmy na wczasach Młynarskiego. W 2015 roku, podobnie jak Elżbiecie Mrozińskiej, przyznana została mu Nagroda Prezydenta Gdyni za role: Hrabiego von Stracka w Amadeuszu w reżyserii Jacka Bały, Górala w Historii filozofii po góralsku w reżyserii Bogdana Cioska i Gburka w Śnieżce i krasnoludkach w reżyserii Krzysztofa Babickiego. Był przerażający jako bezduszny Capulet w Romeo i Julii Szekspira oraz przekochany i przekomiczny jako George Pigden w Hotelu Westminster Cooney’a. Za obie te role otrzymał w 2019 roku Nagrodę Dyrektorów Teatru Miejskiego. Zagrał intrygujące role w spektaklach wyreżyserowanych przez Rafała Szumskiego: Ojca w Trzech muszkieterach Guśniowskiej, Franciszka Piszczałkę w Śnie nocy letniej Szekspira i Szejka w spektaklu Na Waleta! Jachimka. Zwłaszcza ta ostatnia, pisana z myślą o nim i jego talencie do rozśmieszania widowni i uwodzenia śpiewem przypadła widzom do gustu, reagują entuzjazmem na każde wejście na scenę tego czujnego nafciarza, który chce uczynić z Zatoki Gdańskiej krainę opływającą w petrozłotówki a z Polski Katar Europy. Z gorącym przyjęciem spotkała się też jego komediowa rola emerytowanego Milicjanta „zafascynowanego” kulturą polskich hipisów w Kwiatach we włosach Aliny Moś, rozczulająco wykonującego tytułową piosenkę. W spektaklu Osiecka. Archipelagi w reżyserii Jacka Bały wciela się Stana Borysa i porywa wykonaniem przeboju Dziś prawdziwych cyganów już nie ma, w Marlenie Dietrich. Iluzjach w Jeana Gabin. W przedstawieniu Przybora. Kabaret metapsychiczny grając Starszego Pana A i Tropiciela zaświatów A jest czarujący, elegancki, chciałoby się rzec: wykwintny. Rozbawia jako Teddy, bratanek słynnych sióstr Brewster w Arszeniku i starych koronkach, stając się szalonym Napoleonem na miarę swoich czasów i swojej rodziny, a przeraża jako Fryzjer w Pułapce Różewicza, ukazując jak łatwo i niewinnie rodzi się prawdziwe międzyludzkie zło. Zagrał Scanlona, pacjenta szpitala psychiatrycznego w Locie nad kukułczym gniazdem, Belzebuba i Bajkowa w Dzidach w reżyserii Krzysztofa Babickiego, Archanioła Michała i Mnicha w Prawieku i innych czasach Tokarczuk, Prezesa w ostatniej sztuce adaptowanej przez Pawła Huellego dla zespołu Teatru Miejskiego Jądro ciemności. Jako maestro Pieter Peeperkorn w Czarodziejskiej górze, wydobył z niewielkiej roli prawdziwe bogactwo, pozostawiając w pamięci widzów niezwykle sugestywną scenę odchodzenia artysty, dla którego pasja twórcza oraz miłość do życia i muzyki szły w parze w z tragiczną autodestrukcją.
W Niewolnicach z Pipidówki jako Doktor Dmuchalski z doprawdy nadzwyczajnym zaangażowaniem zadbał o zdrowie psychiczne i fizyczne mieszkańców Pipidówki, a zwłaszcza jego żeńskiej części… Rozpiętość ról, zadań aktorskich i wyzwań na miarę Mistrza i Nauczyciela. Prywatnie lubi frezje, konie i ciemny granat. Ceni sumienność i Stevena Spielberga.
Życząc Elżbiecie i Bogdanowi kolejnych 35 lat pożycia scenicznego, wielu nowych wspaniałych sukcesów artystycznych, nagród, wyróżnień, uwielbienia widzów, wymarzonych ról, niesłabnących sił twórczych i zadowolenia z obranej drogi
składamy najserdeczniejsze gratulacje oraz wyrazy najwyższego uznania z okazji Jubileuszu!!!
Dyrekcja i Zespół Teatru Miejskiego w Gdyni