mat. wydawcy
Tytułowy chłopiec („z łabędziem”) nie pojawia się w żadnej ze scen. Do końca pozostanie jedynie odległym odniesieniem. Banalną rzeźbą, wokół której krąży światowe życie jednej z bohaterek dramatu.
W „Chłopcu z łabędziem” królują kobiety. Przechodząc w lekturze od słowa do słowa, tworzymy ich postacie. Villqist w perfekcyjny sposób buduje swoje bohaterki. Można by rzec nawet, że jego specjalnością jest „teatr istnień”. Wyłania je – skąd? Z nicości? Z otchłani? Z niebytu? Z przeszłości? Z własnego mrocznego ja?
Odpowiedź na te pytania znaleźć można w jednej z wypowiedzi dramatopisarza:„Od blisko trzydziestu lat opowiadam w moich jednoaktówkach o bohaterach, którzy tworzą równoległe plemię żyjące tuż przy nas; tych pozornie normalnych, dobrze zorganizowanych, podporządkowanych regułom społecznym i obyczajowym”.
One (oni) są. Spotykamy je (ich) każdego dnia w naszym, tak bardzo normalnym życiu. Ale w teatrze czy – jak teraz – w lekturze d o p i e r o s i ę s t a j ą. Słowo po słowie, w miarę rozwoju zapisanych zdarzeń, ich istnienie jest coraz pełniejsze. Ten proces stawania się postaci inaczej przebiega w lekturze, inaczej na scenie. Zostawmy teatr Villqistowi. Tym razem nie dostaliśmy zaproszenia na spektakl. Przed nami tekst dramatu, który napisał i dał nam do czytania.
Fragment w PDF dostępny po kliknięciu tutaj.
Ingmar Villqist (Jarosław Świerszcz) - Dramatopisarz, reżyser, teoretyk sztuki, wykładowca akademicki, doktor sztuk teatralnych, profesor Uniwersytetu Śląskiego. Urodził się w 1960 roku w Chorzowie. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1994–2000 był wicedyrektorem Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie. Wykładał historię sztuki XX wieku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Katowicach i Warszawie. Od 2004 roku wykładowca w Szkole Filmowej im. K. Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a także na Wydziale Humanistycznym UŚ oraz w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Dyrektor Instytutu Sztuk Filmowych i Teatralnych Uniwersytetu Śląskiego.