1. "Sławomir Mrożek jest - z punktu widzenia stylu - kontynuatorem tego nurtu literackiego, który odnowiony został w okresie międzywojennym w twórczości Witolda Gombrowicza, a także Stanisława Dygata" - pisał Włodzimierz Maciąg. Stwierdzenie to posiada swoje daleko idące konsekwencje w konstatacjach gatunkowo-strukturalnych, kiedy określa się mianem groteski stylistykę twórczości Sławomira Mrożka. Groteska, czy groteskowość u niego, to przede wszystkim karykaturowanie świata, aby wybrane cechy ludzi i zjawisk potworniały i przyjmowały kształt wynaturzony. "Sam język - pisał Włodzimierz Maciąg - staje się przedmiotem satyrycznego przedrzeźniania, język jako twór konwencjonalny, a więc po części oderwany od zjawisk, które ma określać." A więc świat kreowany przez Sławomira Mrożka jest światem ludzi-marionetek, poruszanych przez autora w mikrokosmosie absurdalnej rzeczywistości, gdzie prawdy są oderwane, gdzie funkcjonują sztuczne postawy