Trzy razy powracał Bertolt Brecht do "Życia Galileusza". Pierwsza wersja powstała na emigracji w Danii, w listopa­dzie 1938 roku - z prapremie­rą wystąpił w 1943 roku teatr w Zurychu. Według wywiadu, udzielonego w styczniu 1939 r. gazecie kopenhaskiej "Berlingske Titende", była to w pojęciu Brechta sztuka o "bohaterskiej walce Galileusza w obronie swych nowoczesnych przekonań naukowych". Druga wersja, tzw. amerykań­ska, powstała w latach 1945- 1947 w Kalifornii i została tegoż roku wystawiona w Coronet-Theatre w Beverly Hills - reżyserował Joseph Losey, w roli tytułowej wystąpił Charles Laughton. Trzecią wreszcie pisał Brecht w Berlinie, w larach 1954-1956. Próby prowadził osobiście od wiosny 1956 r., choć przerywały je pobyty w szpitalu Charite i wyjazdy zagraniczne. Ostatnia repetycja z udziałem pisarza od­była się 10 sierpnia 1956 r.; 14 sierpnia zmarł, a premiera - z muzyką Hannsa Eislera i z Ern­stem Buschem w roli tytułowej - odbyła się w