W OCZACH KRYTYKI, a i wielu twórców tea­tralnych, sztuka ta ustępuje, głównie mało odkryw­czą stroną formalną, takim utworom pisarza jak "Opera za trzy grosze", "Matka Courage", "Pan Puntila" czy "Kau­kaskie kredowe koło". Stąd, mimo jej nieprzeciętnych wa­lorów ideowych i poznaw­czych, rzadziej gościła na scenach. A przecież dla Brechta wła­śnie ta sztuka miała najwięk­sze znaczenie. Wielokroć po­wracał do niej. Pod wpływem przemijającego czasu napięt­nowanego dramatycznymi wy­darzeniami na świecie w la­tach 40 i 50 aktualizował jej wymowę. Śmierć w 1956 r. przerwała pisarzowi pracę nad ostatnią wersją utworu, jaka powstawała podczas prób w teatrze Berliner Ensemble. Sceniczna biografia wielkie­go uczonego w wieku Odro­dzenia będąca sumą przemy­śleń społecznych, filozoficznych i moralnych pisarza ko­reluje ze współczesnością. Jest reakcją twórcy na skom­plikowane i do dziś przecież niejednoznaczne stanowisko nauki wobe