"Kłamstwo o miłości" Floriana Zellera w reż. Henryka Schoena w Teatrze Bagatela w Krakowie. Pisze Maciej Stroiński na blogu Destroix.

Teatr Bagatela jest dowodem na istnienie światów równoległych. Najpopularniejszy teatr w mieście, chociażby z racji przystanku, najbardziej uczęszczany, a najsłabiej opisany. Kiedy w Krakowie cywil myśli "teatr", myśli "Bagatela". Za to środowisko zdaje się nie wiedzieć, że takie coś stoi i gra przedstawienia. Bagatela to McDonald, czyli wygrywa targety i nie mówmy o tym. Oczywiście się kryguję, jak to niby nie rozumiem, czemu się nie pisze o produkcji Bagateli. To jakby recenzować nowego Big Maka. Jakkolwiek chcę się metapolansować, że tam chodzę i mam zdanie (widzę i opisuję), no to nie będę udawał, że to miejsce jest, czym nie jest. Teatr Bagatela też zna swoją wartość, tylko że co z tego - Mak też wiem, co daje, a chodzę do Maka. Teatr dla mnie idealny, bowiem cóż prostszego, jak śmieszkować z Bagateli? Widownia śmieszkuje, ja metaśmieszkuję, wszyscy są zadowoleni. "Kłamstwo o miłości", premiera z lutego, zeszłoroczne śniegi