Będąc niedawno w Państwowym Teatrze Kameralnym na przedstawieniu "Męża i żony", spotka­łem w czasie antraktu znajomego profesora z Pragi czeskiej. Fredrą oglądał po raz pierwszy. Zapyta­łem go czy wszystko rozumie. Stwierdził, że tak, ale widziałem, iż jest nieco zdezorien­towany: nie wiedział dokładnie, co ma są­dzić o Fredrze. Wysłuchawszy moich wy­jaśnień na temat epoki i charakteru twór­czości autora "Zemsty", pomyślał chwilę, wreszcie postawił sprawę wprost: - "Je on, prosim was, reakczni nebo pokrokowy (postępowy) ? Mimo, że odpowiedź rysowała mi się w myśli dość wyraźnie, - zawahałem się. Jakąż funkcję spełniają dziś, wobec nas i naszego czasu utwory Fredry? Jak ustalić stosunek naszej epoki do spuścizny po największym z polskich komediopisarzy? O tym, że w epoce swych narodzin owe świetnie napisane komedie nie stawiały so­bie bynajmniej zadań walki narodowej czy społecznej, że, co więcej, były wykładni­kiem zu