"Don Carlos" Fryderyka Schillera w reż. Krzysztofa Babickiego to spektakl o na­miętności władzy i miłości, wyraźnie podkreślonej ciele­snym pożądaniem. Ale także o próbie przyjaźni i o tym, że kiedy kończą się idee, do głosu dochodzą ideologie. Schiller na deskach Teatru "Wybrzeże" zabrzmiał bar­dzo współcześnie. Najsilniej w dramat Fryderyka Schille­ra wpisany jest problem uwikłania mło­dych ludzi w despotyczną machinę wła­dzy. Don Carlos i markiz Posa to przyja­ciele i idealiści, ale później tylko przyja­ciele, bo Carlos idee zaprzedaje prywa­cie. Zakochany nieszczęśliwie w Elżbiecie, żonie swego okrutnego ojca - króla Fili­pa - właśnie dla tej miłości, nie dla Hi­szpanii jest w stanie zrobić wszystko. Miłością Posy jest hiszpańska prowincja Flandria. Obaj jednak stają się marionet­kami w rękach Filipa i jego wiernych, wiecznie intrygujących sług. Ale choć słynne schillerowskie zdanie: "Daj nam wolność myśli" kład