Wystawa "Gombrowicz i Francja" opowiadająca o związkach Witolda Gombrowicza z Francją, gdzie pisarz spędził ostatnich pięć lat życia, otwarta została w środę wieczorem w Bibliotece Polskiej w Paryżu. W wernisażu wzięła udział wdowa po pisarzu Rita Gombrowicz.
Wystawa, na którą składają się materiały z archiwum Rity Gombrowicz oraz Instytutu Literackiego "Kultura", rozpoczyna się od pierwszego pobytu Gombrowicza we Francji w latach 1928-29. W tym okresie nieudanych studiów Gombrowicz rozpoczął swą "polemikę z Paryżem", ale też podjął życiową decyzję, że zostanie pisarzem. 35 lat później, w 1964 roku powrócił do Francji, tym razem - by walczyć o uznanie literackie w Europie Zachodniej.
Współpracę Gombrowicza z "Kulturą" paryską przedstawiła w wystąpieniu przed wernisażem Anna Bernhardt, prezeska Stowarzyszenia Instytutu Literackiego Kultura. Sytuację pisarza na ówczesnej scenie literackiej i jego "bitwę o Paryż" - zabiegi o wydanie we Francji "Ferdydurke" - opisali: wykładowczyni Sorbony Małgorzata Smorąg-Goldberg i Paweł Rodak z Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. O współczesnym odbiorze Gombrowicza mówił szef francuskiego wydawnictwa Stock, Manuel Carcassonne. Spotkanie prowadził wicedyrektor Muzeum Literatury w Warszawie Piotr Kłoczowski.
Na zakończenie wieczoru monetę wybitą z okazji Roku Gombrowicza przez Mennicę Polską wręczyła Ricie Gombrowicz przedstawicielka mennicy Anna Ziętek. Wystawa zorganizowana została przy wsparciu instytucji z Polski i Francji, m.in.: Instytutu Polskiego w Paryżu, Muzeum Gombrowicza we Wsoli i przestrzeni muzealnej Espace Gombrowicz w Vence oraz Ośrodka Kultury Polskiej na Sorbonie i Województwa Mazowieckiego.