TO już drugi polski debiut autorski w tym sezonie, który w dziwny sposób przypo­mina odgrzewaną ze smacz­kiem ubiegłowieczną komedię zabawnej spółki autorskiej: Fleurs et Caillavet. Tyle, że z polskimi przyprawami. Myślę o "Przedszkolu miłości" i wystawionej ostatnio na scenie Ateneum komedii Ireneusza Iredyńskiego "Męczeństwo z przy­miarką". Omawiając "Przedszkole" by­łem zdenerwowany błahością tematu i brakiem farsowego za­cięcia debiutującego polskiego Fleursa. Po zobaczeniu "Mę­czeństwa" doszedłem do prze­konania, że zapanowała u nas widocznie moda na śmieszne i bezpretensjonalne błahostki, ba­wiące bardziej aktorów i reży­sera, niż widzów. Może to i do­brze, że zamiast złych sztuk "problemowych" bierze się na warsztat sceniczny lekkie, pul­sujące młodzieńczym humorem i brakiem odpowiedzialności farsetki? W każdym razie wyszedłem z Ateneum szczerze rozba­wiony. Ta "flipiada" z bły­skotliwym dialogiem i dobrze zarysowany