"Katedra" Patricii Guerrero z Sewilli na V Międzynarodowym Festiwalu Teatru Formy Materia Prima w Krakowie. Pisze Joanna Raba w Teatrze dla Wszystkich.

Kobieta na scenie jest ubrana w szeroką, ciemną suknię, zakrywającą ją od stóp aż po brodę. Kryza wokół szyi wydaje się wyjątkowo niewygodna. Krzesło, na którym siedzi jest ozdobne, wyłożone czerwonym aksamitem. Nad sceną zawieszono obszerny, ale prosty żyrandol. Obok pali się paschał. Kobieta z czymś się zmaga, z własnymi gestami, z własnym ciałem, z emocjami. Żegna się nerwowo znakiem krzyża, modląc się gorliwie w katedrze. Zanim skończy się spektakl będzie tańczyła i wyglądała już zupełnie inaczej. Patricia Guerrero to niezwykła artystka, tancerka flamenco, której doprowadzone do perfekcji umiejętności można było podziwiać w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie podczas festiwalu Materia Prima. Jej spektakl Katedra jest - jak mówi sama artystka - "bardzo osobistą wypowiedzią o wolności". I tak jest w istocie. Nim jej bohaterka jednak osiągnie wolność, musi o nią zawalczyć. Nie jest to jednak łatwe, przeszkadza w tym strój,