EN

1.05.1985 Wersja do druku

Flamandowie tańczą tak...

Flamandowie tańczą milcząc wciąż, przy niedzieli tańczą Flamandowie nie pogadasz z nimi w tańcu, bo Flamandowie nierozmowni są. Znamy? Znamy, niezupełnie w tej wersji, ale znamy: Jacques Brel wyśpiewał swojej piosence "Les Flamandes" sła­wę europejską, a sobie ciężką obra­zę Flamandczyków, do zakazu wy­stępów włącznie. Brel. Zjawisko lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, Belg który od­nowił francuską piosenkę i odmie­nił jej styl. Brel - idol czterdziestolatków, piosenkarz poeta, filozof i balladzista, bard codzienności, z której szczegółów tworzył syntezy. Wojciech {#os#3693}Młynarski{/#} wybrał kilka­naście piosenek Brela, przetłumaczył je po swojemu, zaopatrzył wstępem, w którym udowadnia dlaczego to mianowicie dla niego Brel "wielkimi był" i oddał aktorom Teatru Ate­neum. Dodał jeszcze własną współreżyserię widowiska (podzieloną po połowie z aktorem Emilianem {#os#29}Kamińskim{/#}) i tak powstał

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Flamandowie tańcza tak...

Źródło:

Materiał nadesłany

Tu i Teraz Nr 18

Autor:

Teresa Krzemień

Data:

01.05.1985

Realizacje repertuarowe