FILM dokumentalny zajmuje w progra­mie telewizyjnym poczesne miejsce. Dzisiaj znów chciałbym odnotować trzy obra­zy różnej treści i różnego przeznaczenia. Czteroczęściowy film radziecki "Żoł­nierze ojczyzny", to strzępy starych kronik wojennych, epizody filmowane przez przygodnych operatorów, często przypadkowo, sceny niezwykle silnie przema­wiające do widza, tchnące ogromną szczerością. Film powiedział już o wojnie dużo, wydawałoby się, że nic nie zdoła nas zadziwić, a jednak "Żołnierzy ojczyz­ny" ogląda się z niesłab­nącą uwagą. Nowością w tym filmie jest połączenie dokumentalnych zajęć z oryginalnymi nagraniami dialogów, efektów ba­talistycznych, okrzyków. Inny dokument przedsta­wiło nam Kino Krótkich Filmów. "Napalm", to pro­sty, surowy reportaż z ma­nifestacji mieszkańców amerykańskłego miasta, w którym produkowana jest śmiercionośna substancja. Autor poprzestał na zareje­strowaniu różnych racji i stanowisk, p