9. Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego ciało/umysł w Warszawie. Pisze Marta Kula w wortalu nowytaniec.pl.

Od oporu do swobody, od monologu do dialogu. Trzy przedstawione niżej realizacje wpisują się w dwie różne stylistyki, wyraźnie odmienne sposoby kontaktu z widzem i pojmowania funkcji twórcy, wykonawcy oraz samego spektaklu. Odbiorca jest albo bierny, albo twórczo aktywny. LoredreamsongLoredreamsong (produkcji francuskiej) to przedstawienie o "zamachu choreograficznym". Po tej deklaracji można się spodziewać wyczulonej gry z konwencjami, przewrotnej retoryki, skrajności rodem z Monty Pythona. Przy wejściu na widownię widz otrzymuje teksty monologów, które Latifa Laabissi i Sophiatou Kossoko wygłoszą po francusku podczas spektaklu. W pierwszej jego części jedna z artystek czyta serię ksenofobicznych kawałów na temat Żydów, Arabów, Somalijczyków, Chińczyków, czarnoskórych, bogatych i biednych, a zaraz potem tekst o tytule "Drogie kurwy". Napięcie rośnie. Na scenę wchodzą dwaduchy. Wycięte w prześcieradłach otwory na oczy znajdują się po obu strona