Teatr Polski w Szczecinie" DONA ROSITA, CZYLI KUKŁY I MACZUGA Federica Garcii Lorki w przekładzie Zofii Szleyen. Reżyseria: Lena Szurmiej, scenografia: Maria Sochaniewicz, muzyka: Manuel de Falla, Janusz Tylman. Prapremiera polska 19 V 1984.
Teatr im. Tuwima (T. Studyjny '83) w Łodzi: PUBLICZNOŚĆ, SZTUKA BEZ TYTUŁU Federica Garcii Lorki w przekładzie Zofii Szleyen. Reżyseria: Paweł Nowicki, scenografia: Joanna Braun. Prapremiera polska 19 V 1984
Przełożono na język polski wszystkie dramaty Federica Garcii Lorki, niektóre doczekały się nawet dwóch różnych przekładów. Są opracowania, nie brak artykułów i esejów na temat jego życia i twórczości. Lorca jest chyba najczęściej granym w Polsce dramaturgiem hiszpańskim i jedynym hiszpańskim autorem teatralnym XX wieku, który nieustannie powraca na afisze naszych scen. Wszystko to jednak okazuje się nie wystarczające, z chwilą gdy wystawić trzeba którąś ze sztuk nie mieszczących się w schematycznie rozumianej tragedii andaluzyjskiej lub ludowej farsie hiszpańskiej. Warto zastanowić się nad tym problemem przy okazji dwóch przedstawień sztuk dotychczas w Polsce nie granych: "Tragikomedii o don Cristobalu", z cyklu "Kukły i maczuga", wystawionej przez Teatr Polski w Szczecinie pod zmienionym tytułem jako - "Dona Rosita, czyli Kukły i maczuga" (prem. 19 V 1984, reż. Lena Szurmiej) i - "Sztuka bez tytułu" oraz "Publiczność" wystawionych w ramac