ADAM Hanuszkiewicz wystawił "Fantazego" w 100 lat po prapremierze tego utworu, która odbyła się w Stanisławowie, przygotowana przez "Towarzystwo Dramatyczne Miłosza Sztengla". W ten sposób warszawski Teatr Powszechny, być może mimo woli uczcił jubileusz sceniczny "Fantazego". Sztuka przez te 100 lat obrosła w polonistyczne komentarze i różnorodność scenicznych interpretacji, jak żaden chyba utwór Słowackiego. Tym tłumaczy się potężny chaos sądów, często sprzecznych. Adam Hanuszkiewicz posiada cenną i bardzo rzadką umiejętność aranżowania kontaktów między współczesnością teatralną i pozateatralną a utworem do klasyki już należącym. Umiejętność tym cenniejsza, że najczęściej załatwia się to poprzez aktualizację sytuacyjną lub poprzez aluzyjność. Hanuszkiewicz nie konfrontuje ze współczesnością sytuacji, ale postawy bohaterów. Odkrywa pewne prawidłowości postaw estetycznych i etycznych, które powtarzają się w bohaterach ró