"Wiktor albo dzieci u władzy" Rogera Vitraca to jeden z nielicz­nych utworów dramatycznych napisanych w poetyce surrealizmu, któ­rych znaczenie wykracza poza ekskluzywną historię teatralnego eksperymentatorstwa. Prapremiera "Wiktora" odbyła się w roku 1928 i przygotowana została przez zespół słynnego Teatru im. Alfreda Jarry'ego, założonego przez proroka "teatru okrucieństwa" Antonina Artauda, ale jej prawdziwą karierę sceniczną rozpoczęła dopiero zna­cznie późniejsza inscenizacja Jeana Anouilha w Teatrze Ambigu z 1962 r. Tytułowy Wiktor jest 9-letnim, strasznym dzieckiem o Inteligencji przenikliwszej niż umysły otaczającego go świata dorosłych. Właśnie w dniu swoich dziewiątych urodzin, to nieskazitelne dotychczas "chłopię", będące przedmiotem dumy mieszczańskich rodziców, a te­raz samoutwierdzające się w swojej genialności, jednym aktem posta­nowienia uruchamia ciąg zdarzeń doprowadzających do unicestwienia całej rodziny, Pełen tajem