Hades Babickiego to teatr antyczny, spowity dymem i mgłą. Charon jest kobietą i pluje do swojej łodzi.

Dymy unoszą się z podłogi. Półkoliste schody przypominające grecki teatr odbijają słabe, niebieskie światła. Łódź można przycumować do kamiennego nagrobka. Gdy silne, żółte światło zalewa proscenium, świątynia w głębi pogrąża się w mroku. W tej scenerii wiktoriańscy dżentelmeni toczą akademicki spór: kto wynalazł wiersz miłosny? Świeżo skremowany spotyka siebie samego Alfred Edward Housman, 77-letni, ale już nie starzejący się, w ciemnym garniturze zapiętym na guziki i eleganckich czarnych butach, stoi na brzegu Styksu, patrząc na zbliżającego się przewoźnika, Charona - tak rozpoczyna się "Wynalazek miłości", najnowsza, nie grana dotąd w Polsce sztuka Toma Stopparda - angielskiego dramatopisarza. prozaika, tłumacza, autora słuchowisk radiowych i scenariuszy filmowych. Housman, poeta i badacz literatury klasycznej, jest postacią autentyczną, żył w wiktoriańskiej Anglii. W sztuce Stopparda świeżo skremowany Housman spotyka siebie