Marek Pieniążek. Obecnie stoimy przed koniecznością odmiennego sposobu prezentowania i przechowywania pamiątek, wszelkich eksponatów i fragmentów scenografii teatralnych aniżeli jeszcze w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Dziś młodzież, zanim zdecyduje się na poszukiwanie lub potwierdzenie interesujących ją informacji w bibliotekach, książkach, encyklopediach najpierw po informacje sięga do wyszukiwarek internetowych. Atrakcyjność materiału dostępnego w internecie decyduje często o dalszym zagłębianiu się poszukiwacza w temat lub o jego porzuceniu.

Na osobach będących depozytariuszami wartości wypracowanych przez innych spoczywa obowiązek i odpowiedzialność za sprostanie aktualnym wymogom zmediatyzowania i udostępnienia najważniejszych wartości z dorobku artystów, zwłaszcza artystów odchodzącego pokolenia. Na sympozjum "Sztuka i wolność" w kwietniu 1990 r. Kantor mocno podkreślał pierwszorzędne znaczenie Crioteki dla przechowania jego idei twórczych. Mówił: "Cricoteka liczy ogromną ilość pism teoretycznych, książek, recenzji z całego świata, fantastycznych zdjęć. To na naszych wystawach można zobaczyć wszystko to, co należy do życia teatru. I ja chcę to przekazać następnemu pokoleniu. Ale potrzebuję, ażeby ta instytucja, to archiwum miało zapewnioną egzystencję. Że nie przyjdzie kiedyś jakiś Pan i powie: proszę to wszystko schować do magazynu. Bo już mi tak raz powiedziano.(...) I część tego wszystkiego znajduje się w tych magazynach. (...)" Na dzień dzisiejszy, proszę pańs