EN

29.10.1970 Wersja do druku

"Edyp" Sofoklesa

W słonecznej Helladzie zrodziło się wiele mitów o bogach, którzy mieli słabostki ludzkie i o ludziach, obdarzonych zaletami bogów. Niektóre z nich świadczą wyłącznie tylko o bujnej fantazji starych Greków, natomiast w barwnej treści innych przewijają się głębsze problemy z dziedziny wiary i filozofii, etyki i moralności. I tak np. sprawa przeznaczenia (ananke) kształtującej niezależnie od woli i pragnień ludzi bieg ich życia, dominuje w tragicznej opowieści o tebańskim królu Edypie. Wiemy, że król Lagos i jego małżonka Jokasta, ostrzeżeni przez wyrocznię, że "syn ich zabije swojego ojca i poślubi własną matkę", po urodzeniu się Edypa, każą porzucić go w lesie na pożarcie zwierzętom. Edyp, uratowany przez pasterza, nic nie wiedząc o swoim pochodzeniu, wychowuje się z dala od dworu rodzicielskiego, a po latach przedziwnych przygód - zgodnie z wolą przeznaczenia - popełnia potem obie te zbrodnie, co też staje się powodem przyszłych je

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

"Dziennik Łódzki" nr 257

Autor:

Mieczysław Jagoszewski

Data:

29.10.1970

Realizacje repertuarowe