Teatr Telewizji, Sofokles: "Król Edyp". Przekład - S. Dygat. Inscenizacja i reżyseria - J. Gruza. Scenografia - M. Stajewski. Opracowanie muzyczne - A. Fronczak. Premiera 18.IX 1937. Sens historyczny czy uniwersalny? Wartość szacownego dokumentu czy treści zdolne wzbudzić żywą reakcję współczesnego odbiorcy? Te pytania pasjonują nie od dzisiaj twórców nowych wersji inscenizacyjnych wielkich dzieł światowej dramaturgii, skłaniają do przeprowadzania śmiałych eksperymentów, umożliwiających nawiązanie bezpośredniego kontaktu między słowem biegnącym z dalekiej przeszłości a widzem nawykłym do innych środków wyrazu. Problem to w stosunku do zabytków kultury antycznej szczególnie trudny i odpowiedzialny, gdyż trzeba tu pokonać opór paru tysiącleci. W wypadku "Króla Edypa" - dwóch i pół tysięcy lat... Jeden z recenzentów tego pierwszego po zakończeniu letniego festiwalu widowiska wyraził zdziwienie, dlaczego to właśnie "Króla Edy
Tytuł oryginalny
Edyp - król i człowiek
Źródło:
Materiał nadesłany
Radio i Telewizja nr 40