We wrześniu ub. r. odbyła się w Teatrze Nowym w Warszawie premiera "Edwarda II" Christophera Marlowe'a w przekładzie J. Sito, reżyserii Macieja Prusa, scenografii Marcina Jarnuszkiewicza, z muzyką Andrzeja Kurylewicza. Wielu widzów może obejrzeć Romana Wilhelmiego w roli tytułowej, Stanisławę Celińską, jako żonę króla, Marka Obertyna jako Mortimera, protagonistę władcy oraz młodych aktorów Macieja Robakiewicza próbującego wcielić się w dwie postacie faworyta króla Gastoma oraz jego syna i Adama Baumana w roli Spencera. Zachętą do odwiedzenia Teatru Nowego na pewno były i są pochlebne recenzje w prasie i telewizji oraz sam autor. Christopher Marlowe, rówieśnik Szekspira w swoim krótkim życiu przez pięć lat od chwili napisania pierwszego dramatu do śmierci zdołał stworzyć dzieła, dzięki którym uznany został za jednego z największych dramaturgów przedszekspirowskich (Szekspir pierwsze dramaty zaczął pisać już po śmierci Marlowe'a).