"Station de Corps" w reż. Tomasza Bazana w Teatrze Maat Projekt w Lublinie. Pisze Magdalena Hasiuk w Teatrze.

Stawiając pytania i wyzwania ciału, Tomasz Bazan bada istotę człowieczeństwa. Co znaczy mieć ciało człowieka? Co to znaczy być ciałem człowieka? "Postawiliśmy [...] na ciało, które się myli, które jest ograbione, zagubione, poszukuje. Przez ciało chcemy dotrzeć do duchowości" - mówił przed kilku laty w jednym z wywiadów Tomasz Bazan. Wypowiedź, stanowiąca komentarz do Maat Festiwalu, włączonego w ramy lubelskich Konfrontacji Teatralnych, trafnie charakteryzuje ten chyba jedyny w Polsce przegląd prezentujący "poszukiwania z zakresu ruchu i działań". Precyzyjnie określa przy tym specyfikę pokazanej w Lublinie Station de Corps. Trzeba w tym przypadku zawiesić takie kategorie jak "spektakl" czy "widowisko", trudno bowiem tak nazwać zastosowaną przez Bazana formę. Station de Corps nie jest ani przedstawieniem teatru tan-ca, ani spektaklem ruchu, nie jest też przykładem technicznej struktury złożonej z ruchowych improwizacji. Nie przypomina również