Spektakl Tadeusza Kantora, którego artysta nie dokończył. Było ono na tyle ukształtowane, że zespół teatru Cricot 2 zdecydował się je wystawiać. Premiera odbyła się w styczniu 1991 roku w Tuluzie, stając się triumfem, niestety ostatnim, tego wybitnego plastyka i twórcy oryginalnej wizji teatru. Podobnie jak w poprzednich spektaklach ("Wielopole, Wielopole", "Niech sczezną artyści") zasadniczym tematem jest tutaj sztuka, ślady jakie pozostawia ona i życie w człowieku-artyście.