Mikołaj Mikołajczyk – tancerz, choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu, studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu historię sztuki i socjologię. Pracował we Wrocławskim Teatrze Pantomimy we Wrocławiu, Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu, Teatrze Wielkim w Poznaniu, oraz Badisches Staatstheater w Karlsruhe. Przeszedł wszystkie szczeble artystycznej kariery: od adepta do I solisty baletu. W Operze na Zamku w Szczecinie był kierownikiem baletu, który następnie przekształcił w autorski teatr tańca Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie.
fot. archiwum artysty
Współpracował z choreografami reprezentującymi różne style taneczne i sposoby myślenia oraz kreowania przestrzeni artystycznej, między innymi z takimi artystami, jak: jak Henryk Tomaszewski, Mats Ek, Birgitt Cullberg, Ewa Wycichowska, Teresa Kujawa, Olaf Schmidt, Gray Veredon, Conrad Drzewiecki, Barbara Gołaska, Andrzej Glegolski, Emil Wesołowski, Przemysław Śliwa, Henryk Konwiński, Marek Różycki, Dawid Earle, Waldemar Wołk Karaczewski, Jerzy Makarowski, Ivan Bataillei, Antal Fodo.
Występował na wielu festiwalach w kraju jak i za granicą: Edynburgu, Sofii, Lill, Carcassone, Berlinie, Hamamatsu, Xanten, Luksemburgu, Brukseli, Brugii, Kownie,Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Krakowie, Lublinie, itd. Współtworzył warsztaty i festiwale tańca: Letnie Spotkania Artystyczne w Kutnie, Lądeckie Lato Baletowe w Lądku Zdroju, warsztaty tańca w Sieradzu i Szczecinie.
W ostatnich latach, po odejściu od pracy w zespołach baletowych, w poznańskim Starym Browarze artysta przygotował dwa solowe spektakle – Waiting (2006) i Z Tobą chcę oglądać świat (2008), a także muzyczno-taneczny projekt PoLY-RHYtm ze Zbigniewem Kozubem, przygotowanyw ramach Festiwalu Wiosny w Poznaniu (2009). Waiting został uznany za jeden z najważniejszych spektakli w polskim tańcu na przestrzeni wielu lat i pokazywany był w ramach Polskiej Platformy Tańca w Poznaniu (2008). Spektakl odczytywać można jako rodzajosobistej wypowiedzi na temat tańca i statusu tancerza. Jesienią roku 2011 przygotował premierowy spektakl Plasir d’amour, który dołączony do wcześniejszych Waiting i Z Tobą chcę oglądać świat stworzył autobiograficzny Tryptyk, po raz pierwszy pokazany w całości w ramach Maat Festivalu/Konfrontacji Teatralnych w Lublinie. Po raz drugi trzy solowe spektakle artysty zostaną zaprezentowane łącznie w czasie 32. Warszawskich Spotkań Teatralnych (nurt: TANIEC).
Zrealizował również takie projekty, jak: Faust- zdarzenie wg Marlowe’a/Grotowskiego, z muzyką Zbigniewa Kozuba (Festiwal Klasyka Polska w Opolu, Teatr Dramatyczny w Opolu 2009), spektakl Wszystko jutro, czyli lalki wybawione − na podstawie Teorematu Pier Paolo Pasoliniego − z aktorami Teatru Dramatycznego w Opolu (2010), a także dwa projekty w ramach ODRAMY 2010 − VI Międzynarodowych Dni Nowej Dramaturgii w Opolu.
Podczas edycji Maat Festivalu w Lublinie w roku 2011 (Peryferia ciała) w Lublinie, połączonej z Konfrontacjami Teatralnymi, pokaże zrealizowany wspólnie z Tomaszem Bazanem projekt Święta wiosny.
We wrześniu 2012 odbyła się premieraspektaklu tanecznego z elementami teatru dokumentalnego Teraz jest czas w reżyserii i choreografii Mikołajczyka, z udziałem działającego przy Zakrzewskim Domu Kultury „Dom Polski” chóru seniorów „Wrzosy”. Była to pierwsza premiera, zrealizowana w ramach projektu Wielkopolska: Rewolucje (kuratorka: Agata Siwiak, główny organizator: Samorząd Województwa Wielkopolskiego). Sam twórca tak mówił o spektaklu: Tańczył będę nawet z ośmioma dychami na karku. W tańcu nie chodzi tylko o sprawność techniczną czy fizyczną. Równie dobrze mogę samymi palcami tańczyć, tworząc taki koncept, że cała uwaga widza skupi się na nich. Nie potrzeba odrywać się od ziemi pół metra, by zatańczyć.
Rok później w ramach projektu Wielkopolska: Rewolucje odbyły się premierowe pokazy spektaklu Noce i dnie, będącego kolejną odsłoną współpracy Mikołajczyka z Zespołem Śpiewaczym „Wrzos” z Zakrzewa. Przedstawienie powstało we współpracy z Małgorzatą Dziewulską (współpraca dramaturgiczna), scenografem i artystą wideo Mirkiem Kaczmarkiem, kompozytorem Zbigniewem Kozubem, Iwoną Pasińską i Adamem Ferency. Tym razem seniorzy inspirowali się historią Wielkopolski, ukazaną w powieści MariiDąbrowskiej Noce i dnie – stawiającej pytania o podsumowanie życia, jego spełnienie iniespełnienie.
Jesienią 2012 cyklu RE//MIX komuny//warszawa artysta zrealizował RE//MIX Henryk Tomaszewski, przygotowany we współpracy z Małgorzatą Dziewulską (współpraca dramaturgiczna) i Zbigniewem Kozubem (muzyka). W październiku 2013 wystąpił w duecie z Iwoną Pasińską w spektaklu artystki zatytułowanym Ostatnia niedziela. RE//MIX Conrad Drzewiecki w komunie//warszawa (w ramach festiwalu kończącego kilkuletni projekt RE//MIX).
W listopadzie Mikołajczyk był rezydentem „maat festival – border line 2013” w Lublinie – platformy dedykowanej tancerzom-solistom. Przez cały rok 2013 w Centrum Kultury w Lublinie w MAAT STUDIO odbyło się osiem rezydencji artystów/tancerzy których praca dokumentowana była przez Patrycję Płanik. Rezultaty pracy w formie prezentacji spektakli i filmów dokumentalnych będzie można obejrzeć podczas kończącego tegoroczny cykl rezydencji festiwalu w dniach 14-17 grudnia 2013. Oprócz Mikołajczyk rezydentami pierwszej edycji „maat festival – border line” zostali: Anita Wach, Magdalena Jędra, Kaya Kołodziejczyk, Anna Steller, Rafał Urbacki, Przemek Kamiński, Korina Kordova, Barbara Bujakowska.
Premiera solowej pracy Mikołajczyka, Projekt Lutosławski… Jesteś kimś, kogo kiedyś znałem, odbędzie się 14 grudnia 2013.
Od wielu lat artysta jest również niezwykle aktywny jako choreograf i autor ruchu scenicznego dla twórców teatralnych w teatrach dramatycznych i w operze. Wielokrotnie współpracował z jednymi z najważniejszych artystów współczesnego teatru, m.in.z takimi reżyserami, jak: Barbara Wachowicz, Maja Kleczewska, Małgorzata Dziewulska, Jolanta Ptaszyńska, Natalia Korczakowska, Bogna Podbielska, Katarzyna Raduszyńska, Krzysztof Warlikowski, Piotr Kruszczyński, Grzegorze Jarzyna, Adame Hanuszkiewicz, Tomasz Hynek, Wojciech Szelachowski, Krzysztof Garbaczewski, Andrzej Bartnikowski, Krzysztofem Rekowski, Jacek Papis, Michałe Borczuch, Mikołaj Grabowski, Łukasz Chotkowski i Piotr Sieklucki. Opracował ruch sceniczny do wielu spektakli, wśród których warto wumienić Leonce i Lena (Teatr Dramatyczny w Warszawie), Lulu (Narodowy Stary Teatr w Krakowie) i Wieczór sierot Michała Borczucha (Festiwal Dialogu Czterech Kultur) oraz Marat-Sade (Teatr Narodowy w Warszawie) i Between z Sudden rain/Between i Mai Kleczewskiej (Teatr Wielki – Opera Narodowa), a także Opętanych (Teatr Dramatyczny im. Szaniawskiego w Wałbrzychu) i Odyseję (Teatr im. Kochanowskiego w Opolu) Krzysztofa Garbaczewskiego.
Szczegółowe informacje: http://www.mikolaj-mikolajczyk.pl