Tegoroczny festiwal "R@Port" wygrało przedstawienie Agaty Dudy-Gracz zatytułowane "Kumernis, czyli o tym, jak świętej panience broda rosła". Ani imię legendarnej świętej, ani też jej osoba nie są dziś powszechnie znane. Kto? Kumernis? Nie kojarzę... - pisze Jacek Kopciński w miesięczniku Teatr.

W dawnych martyrologiach (czyli zbiorach imion świętych i męczenników) Kumernis jeszcze występowała, a w kościołach wspominano ją dwudziestego lipca, a więc właśnie teraz. We współczesnych już jej nie ma, ale wyobrażenie świętej z portugalskiej legendy można gdzieniegdzie napotkać. W dolnośląskich Wambierzycach znajduje się rzeźba podpisana jak następuje: "Święta Wilgefortis. Panna i Męczennica". Imię się różni, ale to ta sama dziewczyna, która nie chciała poślubić mężczyzny przeznaczonego jej przez bezwzględnego ojca, uciekła z domu, modliła się do Jezusa o wybawienie, aż ten zamienił się z nią na twarze. Dziewczynie wyrosła broda, więc narzeczony odstąpił, ale wściekły ojciec ukrzyżował krnąbrną córkę. W Wambierzycach Wilgefortis (czyli "dzielna dziewica") nie ma brody, nosi za to długą błękitną suknię i wisi na krzyżu jak Chrystus. Nie wiem, czy w Kotlinie Kłodzkiej czci się Wilgefortis, miejscem kultu dziewczyny z