W jednym ze szkiców z "Przygotowania do wie­czoru autorskiego" Ta­deusz Różewicz zamieścił frag­menty żołnierskiego pamiętni­ka, poniżej zaś dopisał: "Jes­tem w posiadaniu dziennika, którego autorem jest żołnierz-sanitariusz. Jest to dziennik z czasów I wojny światowej. Prowadził go od pierwszego dnia aż do końca mój krewny, nazwiska nie podaję, gdyż nie traktuję tych zapisków jako dzieła literackiego''. Ten dziennik nie dawał jednak poecie spokoju. Sięgnął do nie­go jeszcze dwa razy. Pierwszy, gdy w roku 1961 pisał poemat "Z dziennika żołnierza". Do­wiedzieliśmy się wówczas, że autorem zapisków jest Józef F., który służył w rosyjskiej armii. Po raz drugi autor "Kar­toteki" wykorzystał żołnierskie notatki pracując nad scenariu­szem widowiska pt. "O wojnę powszechną za wolność ludów prosimy Cię, Panie". Utwór ten jest chyba naj­bardziej nietypowym w całej dramaturgii Różewicza. Ze względu na swoją dokumentalno-publicys